Focale aanval met intacte gewaarwording
Bij deze aanval blijf je bij bewustzijn. Je hebt een kleine, plaatselijke verstoring in je hersenen. Hierdoor schokt bijvoorbeeld je arm, of been. Of je voelt, ziet of ervaart iets. Je beseft dat je een aanval hebt en kunt ook vertellen wat je tijdens de aanval beleeft. Je hebt een aanval in een klein deel van je hersenen. Daarom wordt het ook wel lokale aanval genoemd. De oude naam ‘eenvoudig partiële aanval’ wordt ook nog gebruikt.
Hoe ziet deze aanval eruit?
- De aanval begint in een deel van de hersenen.
- Je bewustzijn blijft helder.
- Soms krijg je door de aanval spiertrekkingen.
- Soms ervaar je door de aanval een gevoel of sensatie.
Filmpje
Dit filmpje laat zien hoe de aanval eruit kan zien.
Start op één plek in de hersenen
De neuroloog noemt deze aanval ‘focaal’ omdat de aanval op één plek in de hersenen begint. Hoe de aanval eruitziet, hangt af van de plek in de hersenen waar de verstoring zit. Elk deel van de hersenen heeft namelijk zijn eigen taak. Soms breidt de aanval uit naar een focale aanval met verminderde gewaarwording of een tonisch-clonische aanval.
Focale aanvallen met bewegingen
Bij sommige focale aanvallen maak je ongecontroleerde bewegingen. Dit worden motorische symptomen genoemd. Je krijgt daardoor bijvoorbeeld trekkingen of schokken in je hand. Soms breidt de aanval met de bewegingen uit, zoals bij de zogenaamde Jackson aanval. Soms gaat de aanval samen met spraakproblemen, knipperen of wegdraaien van de ogen.
Focale aanvallen met gevoelens of sensaties
Soms krijg je tijdens de focale aanval juist ongebruikelijke gevoelens of sensaties. Dit worden niet-motorische symptomen genoemd. Je kunt denken aan:
- Hallucinaties: het proeven, ruiken, horen of zien van dingen die er niet zijn.
- Een onwerkelijk gevoel over jezelf of de rest van de wereld.
- Emotionele verwardheid of stemmingsveranderingen.
- Het gevoel hebben dat iets al eens eerder gebeurd is (déjà vu) of juist dat de wereld compleet vreemd is (jamais vu).
- Een doof of tintelend gevoel.
Aura
Soms krijg je vóór een aanval eerst een kleine aanval, een aura. Die duurt vaak maar een paar seconden. Dan ben je bij bewustzijn, maar krijg je bijvoorbeeld een misselijkmakend gevoel in de bovenbuik dat opstijgt naar het hoofd. Dit is de ‘epigastrische aura’. Of je hebt het gevoel dat iets al eerder is gebeurd, krijgt een vieze smaak in je mond of ruikt iets vreemds.