Kansen vergroten voor de 50% non-responders

Sneller de beste instellingen vinden voor neuromodulatie

Neuromodulatie bij epilepsie is een behandeling waarbij de hersenen van mensen met epilepsie elektrisch gestimuleerd worden. Een bekend voorbeeld van elektrische stimulatie in de hersenen is diepe hersenstimulatie (Deep Brain Stimulation: DBS). Niet iedereen met epilepsie komt in aanmerking voor neuromodulatie. Vooraf krijgen mensen verschillende testen waarna men een inschatting maakt of neuromodulatie voor deze persoon geschikt is. Als neuromodulatie geschikt is, en het apparaat geïmplanteerd is, kijkt men verder welke stimulatie-instellingen het beste zullen werken bij die persoon. Dit traject kan lang duren en brengt voor de patiënt veel onzekerheid met zich mee.

De helft van de mensen krijgt door elektrische stimulatie in de hersenen zo’n 50% minder aanvallen. Voor de andere helft van de mensen levert neuromodulatie onvoldoende op. De onderzoekers geven daar twee redenen voor: elektrische stimulatie is toch niet de juiste behandelmethode voor de patiënt of de behandelaar heeft voor deze patiënt niet de juiste instellingen gevonden. In de praktijk is het ook vaak lastig in te schatten welke stimulatie-instellingen het beste zullen werken en of elektrische stimulatie überhaupt zal werken.

Het doel van dit onderzoek, onder leiding van Dorien van Blooijs, MSc (UMC Utrecht en SEIN Zwolle), is om te achterhalen wat het effect van verschillende stimulatie-instellingen op de hersenactiviteit is. Ook willen de onderzoekers achterhalen wat het lange termijn effect van elektrische stimulatie op het aantal aanvallen is. Uiteindelijk hopen de onderzoekers in de toekomst sneller voor een individu met epilepsie te kunnen bepalen of elektrische stimulatie de juiste behandelmethode is. En zo ja, welke instellingen dan het beste gebruikt kunnen worden.